Locaties bezocht: Pathum Thani, Chonburi, Kaeng Krachan, Prachuap Khirikan, Doi Inthanon, Doi Lor, Muang Khong, Thaton, Doi Lang west, Doi Angkhan, Fraser’s hill
Na een tijd lang online kennis gemaakt te hebben met Saskia en Rogier, besloten zij om deze maand naar Thailand te komen. Dankbaar voor hun vertrouwen in mijn kennis en kunde, beleefden we een bijzondere trip, met hoogte- en dieptepunten. De focus lag vooral op fotografie en minder op het zien van zoveel mogelijk soorten.
7 januari: Pathum Thani rice research center + hide in Chonburi
Rond 7 uur in de ochtend pikte in Saskia en Rogier op in een hotel dat op de route lag richting onze eerste bestemming: een landbouwgebied in Pathum Thani. Aangezien mijn gasten nog nooit in Azië waren geweest, leek mij dit gebied een mooie kennismaking met Thailand. Ook konden we hier vooral vanuit de auto (de perfecte schuilhut) vogelen, zodat Saskia en Rogier rustig konden bijkomen van hun jetlag. Dit bleek een prima keuze en een aantal soorten gingen er mooi voor zitten. Vooral de White-throated kingfisher die erg tam was, viel goed in de smaak. Een algemene vogel, maar indrukwekkend als je deze voor het eerst ziet. Behalve de algemene soorten, vielen een Slaty-breasted rail en een Baillon’s crake op door zich uitermate mooi te laten zien, terwijl ze normaal vrij schuw zijn. Andere mooie soorten waren bijvoorbeeld Red Avadavat en Black-capped kingfisher. In totaal zagen we 61 soorten. In de middag verplaatsen we ons richting een hide op een lokaal tempelcomplex, ideaal voor fotografie. Hier lieten de algemene soorten zich goed zien (denk aan Verditer flycatcher, Siberian blue robin, Eyebrowed thrush, White-crested laughingthrush, enz), en aangezien alles nieuw was voor mijn gasten, sloten we de dag met een goed gevoel af.
8 januari: Kaeng Krachan
Wederom een vroege start, omdat er een rit van 3 uur naar de jungle op het programma stond. De komende 3 dagen stond Kaeng Krachan op het programma, een vogel hotspot die vrijwel alle bezoekende vogelaars aandoen. Op weg hierheen maakten we wat korte stops, waarbij de lastig te vinden Indian thick-knee zich mooi liet zien, en Saskia en Rogier blij waren met goede views op Green bee-eater. Rond een uur of 10 kwamen we aan in Kaeng Krachan en brachten hier de rest van de dag door. Normaal is januari enorm droog met vrijwel geen regen, maar vandaag was het redelijk grauw, wat de vogel-activiteit niet positief beïnvloedde. We zagen al met al redelijk wat soorten, bijvoorbeeld Asian Barred owlet, Greater flameback, Banded broadbill en Orange-headed thrush, maar ik merkte dat mijn gasten er niet enorm warm van werden. Ik leerde al gauw dat met name vogels die mooi vrij zaten, in mooi licht, en dus mooie foto-objecten, de voorkeur genoten. Dus probeerden we daar op te focussen. Wat een uitdaging kan zijn, aangezien veel van de mooie, kleurrijke soorten, zich graag verschuilen in donkere plekken. Al met al een goede dag, met geen echte uitschieters.
9 januari: Kaeng Krachan + lokale hide
De dag begon vandaag met een rit naar de hoogste piek van het park: Phanoeng Thung. We gingen een beetje verder waar we gister waren opgehouden: leuke soorten zien, maar niet allemaal zaten ze zo laag en vrij als mijn gasten hadden gehoopt. Ik begreep dit goed, maar hoopte ook dat zij begrepen dat de natuur zich niet laat dwingen, en veel soorten graag verstopt zitten, hoog in bomen, of vaak alleen in vlucht worden waargenomen. En daarnaast is tropisch regenwoud is vaak donkerder dan mensen van te voren verwachten. Op de weg omlaag, werden we verrast door een Aziatische olifant, die ik in de ongeveer 100 bezoekjes aan het park, maar 2 keer eerder hier zag. Ook liet de beruchte Maleise kraagbeer zich geweldig goed zien, een soort die elders erg moeilijk te vinden is. In de middag besloten we een lokale hide te bezoeken. De setup is niet puur op fotografie ingericht zoals sommige hides in Zuid-Amerika of Nederland. Hier had ik van te voren voor gewaarschuwd en dus hadden Rogier en Saskia hun verwachtingen hier op aangepast. We zagen een aantal topsoorten die hoog op het wensenlijstje staan van veel bezoekende vogelaars. Ferruginous partridge toonde zich fantastisch, net zoals Kalij’s pheasant, Scaly-breasted partridge en diverse algemene soorten. Als kers op de taart, vereerde een Blue Pitta ons met een uitgebreid bezoek, een vogel die veel bezoekers missen, maar wij vandaag gelukkig niet.
10 januari: lokale hide + Prachuap Khirikan
We begonnen vandaag in een lokale hide, waar in droge periodes redelijk wat soorten zich mooi laten fotograferen. Helaas gooide het vreemde weer wat roet in het eten en wat het niet zo druk als normaal in januari. Toch was er wel wat te zien, met als hoogtepunt een Orange-headed thrush, naast de algemenere Hainan en Chinese blue flycatchers, diverse Bulbuls en een mooie man Siberian blue robin. Doordat Kaeng Krachan voor mijn gasten toch wat teleurstelde op fotografie gebied, besloten we na de hide een landbouwgebied in de buurt te bezoeken. Na ongeveer een uurtje rijden, arriveerden we in een gebied waar ik veel kom en redelijk weet waar bij bijeneters en de hoppen zich begeven. We spendeerden de rest van de dag in dit gebied, en zagen 66 soorten, waarvan een aantal zich extra mooi lieten fotograferen. Denk aan Pied kingfisher, Shikra, Eurasian Hoopoe, Green bee eater, Burmese shrike, en de grootste groep Chestnut munias die ik heb gezien.
11 januari: reis naar Chiang Mai
Vandaag vlogen Saskia en Rogier naar Chiang Mai, terwijl ik de auto naar Chiang Mai reed. Weinig vogels vandaag, op 1 bijzondere soort na, voor mij persoonlijk. Sinds een paar dagen bivakkeerde een Red-throated flycatcher naast een eeuwenoude tempel in Ayuthaya, een zeer zeldzame vogel in Thailand. Een omweg van slechts 10 minuten (op een reis van 8.5 uur), was voor mij een makkelijke keuze. Na 3 minuten in mijn pop-up hide, kwam de vogel geweldig voor mij zitten, wat de reis naar Chiang Mai net wat aangenamer maakte.
12 januari: Doi Inthanon
De eBird-hotspot voor Doi Inthanon is de hotspot met de meeste soorten van heel Thailand. Nergens anders is meer gezien. Dit zegt wel iets over deze bijzondere plek, waarvan de hoogste top tevens de hoogste plek van Thailand is. Daardoor vind je hier soorten, met name rond de summit, die je nergens anders in Thailand ziet. Vrijwel al deze soorten lieten zich mooi zien. Doi Inthanon sunbird, Yellow-bellied flowerpecker, Slaty-bellied tesia en nog veel meer. Toch merkte ik al gauw dat mijn gasten puur fotograaf zijn en geen vogelaar. Het zien van een mooie soort ansich deed hen weinig, als hij niet mooi op de foto kon. En vaak zat er net een takje in de weg, of was het licht niet naar wens. Dan kun je als gids nog zoveel soorten vinden, als ze niet naar wens poseren, houdt het al snel op. Dus besloten we een lokale hide uit te proberen. Maar niet voordat we een tussenstop maakten om White-capped redstart en Plumbeous redstart te fotograferen, die we met wat snacks dichterbij lokten. Eenmaal in de hide, bleek het licht niet geweldig, waardoor zelfs een groepje kleurrijke vogels nauwelijks voor een tevreden gevoel zorgden voor mijn gasten. Een prachtige man Rufous-bellied niltava, man en vrouw White-tailed robin, diverse babblers en bulbuls stemden mij persoon wel tevreden.
13 januari: Doi lor paddies, Mae Taeng
Vanwege het gebrek aan licht, besloten we Doi Inthanon te laten voor wat het is, en ons geluk te beproeven in meer open gebieden. In de ochtend bezochten we eerst een gebied met veel rijstvelden, waar een grote groep Black-eared kites zich goed lieten benaderen. Ook leuk was, naast een lijst met algemene soorten, een Purple sunbird, die wel op de foto wilde. Dit is een vogel die ik rondom Bangkok niet vaak zie. Op de volgende locatie, die ook nieuw was voor mij, liepen we langs een meertje, waar we de tijd namen voor actiefoto’s van de mooie Wire-tailed swallows, Bank swallows en wat andere soorten. Ook genoten Saskia en Rogier van de aanwezige libellen en was het gemoed al met al wat positiever dan gister. Het bier ‘s avonds smaakte goed, zeker met het prachtige uitzicht vanuit onze guesthouse, over een vallei met stroompjes, rijstvelden en vogels en koeien.
14 januari: Muang Khong + Thaton rijstvelden
Vroeg uit de veren vandaag, omdat we nog voor zonsopgang aan een lokaal stroompje wilden zitten. En niet omdat dat stroompje nu zo idyllisch was (wat het overigens wel was), maar vooral omdat de Crested kingfisher in dit gebied broedt. Deze grote ijsvogel is zeldzaam in Thailand en vrijwel alleen hier te fotograferen. Nog voor het licht was, zaten wij in onze pop-up hides. We zetten een stok in de grond, hopende dat de kingfisher hier op zou landen. Vlak na 7 uur, terwijl de mist nog niet volledig was opgetrokken, hoorde ik de vogel al roepend dichterbij komen. Tot onze vreugde keurde hij onze perch goed, en landde hij recht voor onze neus. Hier bleef hij zeker 10 minuten zitten en vloog toen weg. Een krap uurtje later herhaalde hij dit recept en liet zich in alle standen fotograferen. Wat een geweldige vogel en wat ging hij er mooi voor zitten! Met ons target in de pocket, smaakte het ontbijt extra goed. Hierna vervolgden we onze weg richting Thaton, een goede uitvalsbasis om Doi Pha Hom Pok national park te ontdekken de komende dagen. In de middag reden we een uitgebreide ronde door de lokale rijstvelden, met Eastern marsh harrier, Pied harrier, Long-tailed shrike, Citrine wagtail en een groepje zeer verrassende Long-tailed minivets tot de hoogtepunten behoorden.
Wat een geweldige vogel en wat ging hij er mooi voor zitten!
15 januari: Doi Lang west
Vandaag stonden we vroeg op, wellicht nog vroeger dan gister. Dit om op tijd bij een stake out voor Mrs Hume’s pheasant te zijn. De spot die wij aandeden, is een van de beste plekken in de wereld om deze soort te zien. Vandaag echter niet. Na anderhalf uur in onze pop-up hides, besloten we het op te geven. De pheasants waren al 3 dagen niet gezien en leken ook vandaag geen zin te hebben. Jammer, maar helaas. Wel zagen we op dezelfde spot wat nieuwe soorten als Japanese tit, Grey-backed shrike, en wat prachtige flycatchers, zoals Ultramarine flycatcher, Rufous-gorgetted flycatcher en Slaty-blue flycatcher. Ook mijn persoonlijke favoriet de Oriental turtle dove (een neefje van de Zomertortel, ook een turtle dove) en een groepje Olive-backed pipits lieten zich mooi vastleggen. De rest van de dag brachten we hoger op de berg door, waar door fotograferen een paar stake-outs zijn gecreëerd. Hoogtepunten hier waren bijvoorbeeld een man White-bellied redstart, Rufous-bellied niltava, de luidruchtige Rusty-cheeked scimitar-babblers, White-browed laughingthrushes en diverse kleinere vogels zoals Golden babbler, Rufous-fronted babbler en een paartje Slaty-backed flycatchers.
16 januari: Doi Angkhan
Wederom een ‘bergetappe’ op het programma vandaag, eentje met een flinke klim. De weg omhoog naar Doi Angkhan (onderdeel van Doi Pha Hom Pok national park, net als Doi Lang) is enorm stijl, en op weg naar boven haalden we meerdere chauffeurs in die nauwelijks omhoog kwamen. Eenmaal boven, begonnen we bij een tempelcomplex waar monniken elke dag restjes rijst geven aan lokale zwerfhonden. De rijst die blijft liggen, trekt vogels aan. Zo ook vandaag. Het was niet de drukste ochtend ooit, maar soorten als Large niltava, Blue-winged minla en Black-breasted thrush (die ooit zeldzaam was maar de laatste jaren steeds algemener wordt op Doi Angkhan) gingen er prachtig voor zitten, op de door ons neergezette takken. De rest van de dag kenmerkte zich door een opvallende afwezigheid van sunbirds (normaal is Mrs’s Gould’s sunbird algemeen) en mooie sightings van bijvoorbeeld White-headed bulbul, Dark-sided thrush en Burmese shrike, die zich grappig genoeg het liefste 2 meter over de grens in Burma ophield, alsof hij zijn naam eer aan wilde doen.
17 januari: Doi Lang west
Als gids moet je flexibel zijn en voortdurend inspelen op de actuele situatie. De afgelopen periode uitte zich dat bijvoorbeeld in het veranderen van het programma, toen ik merkte dat de fotografie-mogelijkheden niet naar wens van mijn gasten waren. Vandaag moest ik vooral flexibel zijn qua locatie. We waren van plan om de oostzijde van Doi Lang op te gaan, maar deze was helaas gesloten, vanwege vuurgevechten tussen Thaise militairen en Burmese drugssmokkelaars. Na wat overleg en het voorschotelen van alternatieven (bijvoorbeeld op een bootje eenden fotograferen in Chiang Saen, of de voor Thailand mega-zeldzame Chinese rubythroat twitchen), kozen mijn gasten ervoor om Doi Lang west nog een keer te proberen. Zeker omdat we de Mrs’ Hume’s pheasant 2 dagen geleden hadden gemist. Vandaag kwam deze gelukkig wel tevoorschijn, zowel een man als meerdere vrouwtjes. Helaas waren we niet de enige, en stond de weg vol met pop-up hides, waardoor Saskia en Rogier geen geweldige hoek hadden voor foto’s. Terwijl zij in de hide wachtten op de pheasant, keek ik wat rond hoger op de berg. Met als absoluut hoogtepunt 3 Scarlet finches, 2 vrouwtjes en een man. Een lifer voor mij en vrij zeldzaam in Thailand. De rest van de dag brachten we door rond de stake-outs, die wat actiever waren dan 2 dagen terug. Nieuwe soorten voor mijn gasten waren onder andere Silver-eared laughingthrush en Yunnan fulvetta. Veel van de eerder geziene soorten waren vandaag nog wat zichtbaarder, met vele topfoto’s als resultaat.
18 januari: Vlucht naar Kuala Lumpur
Geen vogeltijd vandaag, maar een rit naar Chiang Mai, een vlucht naar Kuala Lumpur en uiteindelijk na het ophalen van de huurauto en een 3 uur lange autorit, kwamen we vlak voor middernacht aan bij Stephen’s place, een favoriete spot voor bezoekende vogelaars. Stephen maakte vele natuurdocumentaires voor BBC en Geographic en is een wandelende encyclopedie.
19 januari: Fraser’s hill
Na een heerlijk uitgebreid ontbijt, speciaal voor ons bereid door de vrouw van Stephen, gingen we rond een uur of 9 op pad. Een beetje later dan normaal, maar we waren allemaal moe van de lange reisdag gister. Gezien fotografie het hoofddoel bleek, hingen we vooral wat rond bij de verschillende stake outs, waar vogels aangetrokken worden door meelwormen en papaya. Bij de eerste spot, was het direct een kleurenfestijn. Een groepje Silver-eared mesias zat al te wachten op ons, samen met Chestnut-capped laughingthrushes en Long-tailed sibia. Persoonlijk genoot ik ook van een male Mugimaki flycatcher, een vogel die ik in Thailand niet zo vaak zie. Later sloten ook een paartje Malayan laughingthrushes aan en kwam een Fire-tufted barbet even buurten, te kort voor foto’s helaas. Na een heerlijke lokale lunch, bezochten we nog 2 andere stake outs, waar soorten als Red-headed trogon (male en female), Large niltava en Rufous-browed flycatcher mooi poseerden.
20 januari: Fraser’s hill
Onze laatste dag met elkaar, begon met regen. En helaas duurde die regen bijna de hele dag. Tussen de buien door, reden we wat rond, maar nieuwe soorten werden niet gezien. In de middag liep ik de weg rondom Stephen’s place, een wandeling van ongeveer 5 kilometer. Saskia en Rogier deden wat rustiger aan en vermaakten zich bij ons verblijf met wat vlinders, eenden en wat sunbirds in de tuin. Tijdens mijn wandeling kwam ik 2 mooie mixed feeding flocks tegen, met een paar topsoorten. Blue nuthatch was nieuw voor mij, deze is in Thailand eigenlijk niet te vinden, en ook Siberian thrush was een mooie verrassing. Ook Black-and-crimson oriole liet zich mooi zien, net als 6 Long-tailed broadbills, wat Little cuckoo doves en een fantastische Blyth’s hawk eagle, die zich op eyelevel liet fotograferen. Door de regen voelde de dag wat stroperig aan, maar al met al zagen we best wat leuke soorten en rondden we deze uitdagende maar toffe trip af.
Lees hier meer tripverslagen
Geef een reactie