Bezochte locaties: Baan Nahin, Phou Pha Marn – The Rock viewpoint
De meeste tripverslagen op deze website gaan over Thailand, met soms een klein regionaal uitstapje. Zoals deze trip naar Laos, om een pas in 2009 ontdekte vogelsoort te zoeken. Ondanks de regen, was de trip succesvol. Welke vogel we zochten, lees je hier!
Al sinds wij jaren geleden naar Thailand verhuisden, en ik ontdekte dat er op een paar uur vanaf ons kantoor in Oost-Thailand een bijzondere vogelhotspot was, stond deze hoog op mijn lijstje. Vooral vanwege 1 soort: de Bare-faced bulbul. Pas in 2009 werd deze soort omschreven, nadat hij een paar jaar eerder tot grote verwarring leidde onder bezoekende vogelaars, die geen idee hadden waar ze naar keken! Laos werd voorheen nauwelijks aangedaan door vogelaars, waardoor deze geheimzinnige soort tot dan toe onder de radar bleef. Het is geen knappe vogel, vooral omdat het de enige zangvogel is in Azië met een kaal hoofd. Het is de enige endeem van Laos en komt vooral voor in de provincie Khammouan. Welke zoals gezegd niet ver van ons kantoor in Thailand ligt, waardoor ik al jaren van plan was om deze plek eens aan te doen. Na een uitje naar Vang Vieng in Laos, met het team van onze stichting , had ik eindelijk een goed excuus!
31 juli: een hobbelige rit
Vandaag nog geen vogelplannen, omdat we een flinke afstand moesten afleggen. Ons team-retreat vond plaats in Vang Vieng, ongeveer 6 uur vanaf Khammouan, waar de Bulbul voorkomt. De rit ging deels over een door de Chinezen aangelegde tolweg, welke goed was. De andere wegen waren echter erg slecht, vol met gaten, waardoor de rit erg traag ging. Ook waren er veel vrachtwagens op de weg, wat ook voor veel vertraging zorgde. Wat waren we ineens dankbaar voor de goede wegen in Thailand, waar je vrijwel nooit gaten hoeft te ontwijken. Sommige stukken weg in Laos waren zelfs onverhard, ook op de hoofd-snelweg van Centraal naar Zuid Laos. We waren dan ook blij toen we na een rit van 7 uur bij onze guesthouse aankwamen, welke sowieso erg goed beviel. We verbleven bij Sai Nam Hai, een rustige plek midden in de weilanden en aan een rivier. De kamers waren schoon en erg goedkoop, inclusief ontbijt, en ook het avondeten, welke we nuttigden pal aan het water, beviel ook erg goed. Een dikke aanrader voor wie de Bulbul eens wil komen bekijken!
1 augustus: Een goed begin
Vandaag had ik de hele dag ingepland om allereerst de Bulbul te zoeken. Ik had meer targets in de regio, zoals Sooty babbler en Laos langur, maar de Bulbul stond absoluut bovenaan. Mijn plan was om vooral rond de Rock Viewpoint te vogelen, een toeristische spot waar je kunt ziplinen. Maar nog belangrijker: er is hier een boardwalk door de limestone-rotsen, precies het habitat van de Bulbul. Helaas was het nogal nat tijdens ons bezoek (wat we van te voren hadden kunnen weten, het was ten slotte regentijd), maar gelukkig hadden we tussen de buien door ook wat drogere uurtjes. Zoals deze ochtend. Samen met mijn zoons betaalden we 2 euro toegang voor de boardwalk en begonnen te zoeken. Na ongeveer een half uurtje zagen we een groepje vogels in een fruitboom naast de boardwalk. Al snel zagen we dat dit onze hoofdtarget was: de Bare-faced bulbul! Deze eerste encounter bleek niet de laatste, want tijdens zowel vandaag als de komende 2 dagen, ging er geen kwartier voorbij zonder dat we de bulbuls zagen foerageren. Ze bleken naast vrij algemeen ook totaal niet schuw en poseerden regelmatig mooi voor ons. Deze eerste dag kregen we dus gelijk mooie fotos en konden we de vogels erg mooi bestuderen. Vooral de interessante roze en blauwe kleur van de kale delen op het hoofd vielen ons op. Wellicht is de vogel niet moeders mooiste, maar bijzonder om te zien, is hij zeker! Veel meer soorten zagen we vandaag niet trouwens niet. De Sooty babblers ‘tikten’ we wel, maar helaas precies tijdens de regen. Mijn jongste zoon zag een Laos langur, welke we ook erg graag wilden zien, maar helaas verdween deze al voor dat ik aan kwam lopen. Toch gingen we met een tevreden gevoel naar onze guesthouse, want onze hoofdtarget was in de pocket.
2 augustus: ook de andere targets in de tas
Vandaag begonnen we rustig aan, mede vanwege de regen. Om een uur of 10 reden we het ritje van 12 minuten van ons guesthouse naar de boardwalk. Foto’s van de babblers en de langurs het doel van vandaag. En beide lukten goed. Na een uur of 2 op de boardwalk, welke we vooral gebruikten om de bulbuls te fotograferen, hoorde ik opeens harde geluiden. Door mijn kijker zag ik al snel dat dit de Laos langurs waren, een bedreigde soort die je vrijwel nergens anders in de wereld kunt zien. Ze lieten zich erg mooi vastleggen, ondanks dat ze duidelijk wat schuw waren. Ook de Sooty babblers werkten goed mee vandaag. Mijn zoon vond na een regenbuitje een groep van ongeveer 30 vogels, die pal voor onze neus zichzelf gingen zitten boenen. Ook tikten we vandaag een andere soort, namelijk Green-backed tit. Fotograferen lukte helaas niet, omdat ze snel doortrokken en alleen hoog in de boom bleven zitten. Andere noemenswaardige soorten die we vandaag zagen waren bijvoorbeeld Dusky crag-martin en Grey-capped pygmy woodpecker. Met slechts 22 soorten bleef onze lijst van vandaag kort. Sowieso voelde het overal waar we in Laos vogelden erg traag, wat bevestigde wat we al van anderen hadden gehoord. Doordat er veel bos wordt gekapt EN er veel wordt gejaagd, zijn er veel vogelsoorten verdwenen of enorm uitgedund. Op weg terug naar het hotel, kwamen we nog een ruim uur vast te zitten op de weg, omdat een zwaar beladen vrachtwagen de berg niet opkwam en weg bleef slippen. Hij stond precies dwars op de onverharde weg, waardoor niemand er door kon. Ongelofelijk dat deze weg, die van Laos naar de Vietnamese grens loopt, in zo’n slechte staat is! Na een uur bleek de vrachtwagen ineens toch achteruit te kunnen, en kon het verkeer er weer door.
3 augustus: erg nat
Nu ik mijn 3 hoofdsoorten goed had gezien en gefotografeerd, besloot ik een stuk laagland regenwoud, op een kwartiertje van ons resort, te bezoeken om hier te vogelen. Dit ging niet zo soepel. De eerste 2 eBird-hotspots, welke mij waren getipt door een lokale kennis, bleken compleet overgroeid of stonden onder water (zie foto hieronder). Na 100 meter moest ik in beide gevallen omkeren. Dus besloot ik een bergweg te bewandelen, op zoek naar bijzondere soorten die hier in het verleden waren gezien. Denk aan Red-collared woodpecker, Pale-headed woodpecker en Red-vented barbet. Helaas werd het geen succes. Mede door de regen. Het vogelen was enorm stroperig. Er was zeer weinig activiteit en door de regen moest ik na 2 uur noodgedwongen zeiknat terugkeren naar onze guesthouse. Duidelijk is dat de glorietijd met fantastische soorten hier voorbij is, vooral door stropers. Vogels die ik wel zag waren bijvoorbeeld White-browed piculet, Crested serpent eagle en White-rumped shama. Van bevriende vogelgidsen begreep ik later dat het hier inderdaad veelal vergane glorie is en dat het bos en de soorten die hier voorkomen enorm zijn uitgedund. In de avond deden mijn zoons en ik nog een kleine ‘herping-sessie’, op zoek naar slangen en andere nachtdieren. We zagen wat mooie lizards, skinks en insecten, maar helaas geen slangen.
Toen we op zondag terug naar ons kantoor in Mukdahan (Thailand) reden, was er nog 1 interessante gebeurtenis. Toen ik langzaam langs een stuk jungle reed, met open ramen, hoorde ik ineens een bekende call. Tot mijn stomme verbazing, klonk dit wel heel erg veel als een Fairy pitta. Snel stapte ik uit de auto en zag in de donkere struiken inderdaad een Pitta-achtige vogel bewegen. Helaas zag ik hem niet goed genoeg om te kunnen identificeren. Wel hoorde ik weer de contactroep van een Fairy pitta. Een soort die in Thailand erg zeldzaam is en dit seizoen niet in Laos zou moeten zijn, maar in China, waar hij broedt. Ik startte snel een tape, waarna de vogel helaas volledig stil werd. Slimmer was geweest, als ik eerst een geluidsopname zou hebben gemaakt, zodat ik bewijs zou hebben gehad voor deze zeer opmerkelijke encounter. Dat lukte niet, en dus zul je deze soort niet op mijn lijstjes vinden, zo zonder bewijs.
Al met al was het een natte ervaring, en met de slechte wegen in Laos een behoorlijk avontuurlijk. Toch zal ik een ieder die in de regio is, ook in de regentijd, aanraden de bijzondere bulbul en langur te gaan bekijken.
Wil je zelf eens met mij mee op vogelreis naar Thailand, bekijk dan hier onze mooie vogelreizen!
Lees hier meer tripverslagen
Geef een reactie