Locaties bezocht: Yaring, Tak bai, Chaloem Phrakiat, Hala Bala, Chula 9, Krung Ching, Khlong Pian
Let op: deze regio staat te boek als niet veilig, vanwege onrusten die hier al jaren spelen tussen moslims en de overheid. Er overlijden regelmatig mensen door bommen en de Nederlandse overheid raadt af naar deze regio te gaan. Wij gingen toch omdat we de omgeving goed kennen. We vermijden drukke plaatsen en gaan er ‘s avonds zo min mogelijk op uit. Bezoek deze regio niet zonder goede voorbereiding en advies in te winnen bij de lokale overheid!
Tijdens een drukke zomer, met veel werk voor onze stichting, kon ik wel een pause gebruiken. Dus ging ik met mijn gezin, vader (geen vogelaar) plus 3 goede vrienden naar het uiterste zuiden van Thailand. Het weer is daar in juli vaak redelijk goed, plus het barst er van de vogels. Het werd een toptrip met mooie soorten!
Op maandag 29 juli reden we weg uit Bangkok, net als vrienden Ben en Coke, met 1200 kilometer asfalt voor ons. Na 2 dagen rijden (met stops in Chumpon en Hat Yai), ontmoetten we elkaar rondom Yaring. Dit is een onbeduidend plaatsje, met een onbeduidend stuk mangrovebos. De reden van ons bezoekje? Dit is een van de enige plekken in Thailand waar Mangrove blue flycatcher voorkomt. Tijdens eerdere trips bleek deze ook hier weinig algemeen en zagen we alleen een vluchtig mannetje. Ook dit bezoek gaat het stroef. Tot ik op de boardwalk door de mangrove, op weg terug naar de auto ineens een Cyornis flycatcher hoor roepen. Al gauw zien we welke vogel dit geluid produceerde: een vrouwtje Mangrove blue flycatcher, met de kenmerkende witte stip op het gezicht. Hoppa, eerste target van de trip in de pocket! We vervolgen onze weg richting Tak Bai, terwijl we onderweg opvallend veel checkpoints tegenkomen, met zwaarbewapende militairen.
Niet ons target, toch tevreden
In Tak Bai hopen we de Horsfield’s cuckoo te vinden die pas 2 jaar geleden voor het eerst in Thailand werd gezien. Precies in dit kustgebied. Helaas hadden we weinig succes, net als tijdens mijn vorige 2 pogingen. Wel zagen we een Pied triller (geen makkelijker soort in Thailand) en een ondersoort van Savanna nightjar, die in de toekomst wellicht wordt gesplitst. Als het niet toch Franklin’s nightjar blijkt te zijn. In het donker kregen we hem niet op de foto, in de vroege ochtend (augustus 1) gelukkig wel. Na een namiddag en de daaropvolgende ochtend in Tak Bai (met verblijf aan mooie rivier en zicht op eiland) vervolgden we onze weg richting de Peat swamps in Narathiwat (voluit: Sirindhorn Peat swamp forest nature research and study center). Dit is het enige veenmoerasbos in Thailand. Tijdens eerdere trips zagen we hier mooie soorten als Malayan blue flycatcher, Red-crowned barbet en Olive-backed woodpecker, maar deze trip was het rustiger. Wel zagen we een groepje Fluffy-backed tit-babblers, wat makaken en wat Smooth-coated otters.
Nieuwe soort voor mij
Na het veenmoeras (zie foto hieronder) moesten we nog 40 minuten rijden naar onze hoofdbestemming: Hala Bala. Onder vogelaars heeft deze plek een bijna mythische status omdat er veel soorten voorkomen die je nergens anders in Thailand kunt zien. In de namiddag gingen we direct het park in en boekten we de eerste succesjes. De eerste vogel die we zagen was Finsch’s bulbul, een weinige algemene bulbul-soort die ik tot nu toe nog niet had kunnen vinden. Een mooie start! Verder waren we blij met Orange-backed woodpecker, de eerste Rhinoceros hornbills en wat algemenere soorten.
Een zeldzame trogon
Op dag 2 in Hala Bala, inmiddels 2 augustus, sloot nog een vriend aan bij de groep. En wel de zeer ervaren vogelaar, gids en auteur James Eaton, eigenaar van Birdtour Asia. Met hem erbij, gingen we vroeg op pad en werd het een geweldige dag. De eerste uurtjes van de dag liepen we allemaal op een ander stuk. Ik vond daarbij al snel Grey-chested jungle flycatcher, een soort die ik wel eerder in Maleisie zag maar nog niet in Thailand. Daarna werd het nog beter: eerst kwam er een Wrinkled hornbill precies boven mij in een boom zitten. Dit is een zeldzame soort en een van de moeilijkste neushoornvogels van Thailand om te vinden. Wat een prachtbeest en wat liet hij zich mooi zien! Het beste moest echter nog komen: plots horde ik een trogon roepen, waarvan ik snel besefte dat dit niet 1 van de algemenere soorten was. Snel speelde ik de call van Red-naped trogon en niet veel later vloog een vrouwtje vol in het zicht (zie foto hieronder). Dit is een enorm zeldzame soort in Thailand, met slechts 11 eBird-records. De vogel bleek enorm schuw en een foto nemen werd een uitdaging, maar dit lukt uiteindelijk toch. Wat een dag!
Nog meer moois in Hala Bala
Hierna spendeerden we nog 2 dagen in Hala Bala, met een aantal mooie hoogtepunten. Tijdens onze avondwandelingen (helaas buiten het park, want in het park mag je in het donker niet komen) zagen we wat mooie slangen, meerdere slow lorissen en een Sunda Colugo. Qua vogels waren mijn zoons erg blij met nog 2 Wrinkled hornbills en 2 keer (!) een Helmetted hornbill, een ernstig bedreigde soort. Zelf was ik ook blij met een Diard’s trogon, welke niet makkelijk is in Thailand, en bijvoorbeeld een mooi groepje Chestnut-rumped babblers, diverse broadbills, bulbuls, 2 Spotted fantails en nog meer moois. Bij het resort liet een paartje Blue-eared kingfishers zich geweldig vastleggen, tot mijn blijdschap. Zie foto hieronder.
Op naar Chula 9
Op 5 augustus vertrok mijn vader terug naar Nederland en James terug naar Bangkok. Toevallig zaten ze in hetzelfde vliegtuig. Met een Kleiner gezelschap vertrokken wij richting Halassah non hunting area, beter bekend als Chulaporn 9, in het Bang Lang national park. Hier zorgde regen ervoor dat we in de avond geen uilen zagen, en alleen een Blyth’s frogmouth hoorden. In de ochtend (inmiddels 6 augustus) ging het ons beter af. Allereerst verwelkomde een enorme King Cobra ons op de trail, terwijl er een zeldzame Rufous-chested flycatcher voor ons zong. Later op de trail vond ik nog een Finsch’s bulbul en tot Ben’s vreudge vonden we 2 Large wren babblers, een uitdagende soort om in Thailand te zien. Ook een nest van een Long-billed spiderhunter (ook zeldzaam in Thailand) was top, net als een roepende Ferruginous partridge, welke erg bijzonder is zo zuidelijk. Tijdens een koud biertje, bijkomend van een drukke dag, vlogen grote groepen Large green pigeons voorbij, welke maar op zeer weinig plekken in Thailand voorkomt. Kortom: het was een topdag!
Change of plans!
Ons initiele plan was om na Chula 9 door te trekken richting Chula 10 en Thaleban. Echter vriend Coke haakte af, aangezien zijn vrouw hem mistte. Ook Ben gaf aan eerder terug naar Bangkok te gaan, tot vreudge van mijn vrouw, die het vogelen ook wel zat was. We besloten nog 2 bestemmingen aan te doen: een roost voor Plain-pouched hornbill, en Khlong Pian, waar ik vorig jaar de eerste was die in Thailand Sooty-capped babbler fotografeerde. De hornbill-roost was 4 uur rijden, en vanaf hier konden we ook Khlong Pian goed bezoeken. Aangekomen bij de roost, rond 17:30, bleken veel vogels al vertrokken in noordelijke richting. Ook was het onduidelijk in welke boom de vogels zouden komen roosten. Uiteindelijk bleek dit redelijk ver weg te zijn en konden we alleen door de scope een groepje van ongeveer 50 hornbills zien rusten.
Khlong Pian: ontmoeting met een oude vriend
Vorig jaar juli vond ik in Khlong Pian, wat zich bevindt in San Khala Khiri national park, een sensationele vogel: de allereerste gefotografeerd Sooty-capped babbler. Goede vriend Ben was daar niet bij, dus wilde hij dit jaar graag deze spot bezoeken. Om 6 uur vertrokken we en reden in een uurtje naar het begin van de trail. De laatste 4 kilometer waren onverhard en dusdanig slecht da tik (als chauffeur) aardig zenuwachtig werd. 2 keer kwamen we vast te zitten, maar gelukkig kwamen we ook weer los. Na 5 minuten wandelen barstte de regen ineens los. Geen goed begin van de dag. Gelukkig stopte het ook weer snel. Precies op de plek waar ik vorig jaar de babblers ontdekte, speelde ik de call. Direct kregen we een reactie en kwamen 3 Sooty-capped babblers aangevlogen (zie foto hieronder). Geweldig! Ook de rest van de trail had mooie dingen voor ons in petto. Eindelijk fotografeerde ik mijn eerste Black-winged flycatcher-shrikes en zagen we liefst 3 Diard’s trogons! We zagen in totaal 66 soorten tijdens deze ochtend, geen slechte score gezien de wintergasten nog niet terug zijn.
Roze dolfijnen en kleurrijke pitta’s als afsluiter
Ook ons laatste gezelschap (Ben en vrouw) verlieten nu ons gezin, en in ons eentje reden we langzaam in noordelijke richting, richting ons kantoor in Khao Lak. Eerst verbleven we 3 nachten in Khanom, waar we vooral uitrustten. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en mijn zoons en ik gingen toch nog even op avontuur in de natuur. Tijdens een boottocht zochten we naar de zeldzame ‘Pink dolphins’, die we gelukkig ook vonden. Na onze dagen in Khanom, maakten we nog een stop van 2 nachten in Krung Ching, ook wel Khao Luang national park. Ik was moe en had niet veel ‘vogel-energie’ meer, maar maakte desondanks wat korte wandelingen. Met wat mooie encounters. Een paartje Banded pitta’s (zie foto van vrouwtje hieronder) liet zich geweldig zien, net als de bijzondere bosijsvogel Rufous-collared kingfisher. Krung Ching is 1 van de beste plekken in Thailand om Black hornbill en White-crowned hornbill te zien en deze kwamen we dan ook tegen. Een hele mooie afsluiter van een relatief korte vogeltrip.
Al met al zag ik rond de 250 soorten in 7 dagen. Geen slechte score. Vogel van de trip was wat mij betreft Red-naped trogon, met als goede tweede Wrinked hornbill en Sooty-capped babbler.
Ga mee op vogelreis naar Thailand
Zelf eens mee op vogelavontuur in Thailand? Er zijn nog plekken voor onze maart/april 2025 trip. Waarbij je goede kans maakt op veel van de soorten die hierboven zijn genoemd.
Lees hier meer over deze vogelreis
Lees hier meer vogeltrip verslagen
Geef een reactie